Ne flinken stap terugge met piene in de rugge

In juli 2016 krijg ik ontzettend last van de onderrug. Ik klungel maar vandan en uiteindelijk krijg ik op 22 december 2016 bij de neuroloog te horen dat ik een hernia heb. Dat is niet zo mooi. Ik baal als een stekker, maar dat deed ik al vanaf juli. Therapie moet aanslaan binnen een maand, zo niet dan gaat er een blokkade gezet worden. De therapie slaat aan dus nu nog tot maart doorgaan met de therapie en dan horen we wel weer verder. Ik ben erg gefrustreerd en kan de knop maar moeilijk, eigenlijk helemaal niet omzetten. Niet hardlopen, daar pak je me mee.

In al die maanden dat ik al thuiszit, want ja werken is er ook tijdelijk niet bij,  en aan het wandelen geslagen ben, absoluut geen nieuwe hobby van mij, ben ik veel met voeding bezig. Ik moet natuurlijk oppassen dat ik niet dichtslib. Ik heb aanleg om dik te worden.  In september maar eens samen met schoonzus Nathalie een cursus Eat4result gevolgd bij Crossfit Oost. Dat is even wennen anders eten. Het is ook meer een schema voor krachtsporters. In plaats van hardlopen mag ik wel aangepast crossfitten van mijn fysiotherapeut. Geen zware gewichten tillen en zo maar wel mijn armen trainen. Ook de benen en core trainen om de spieren sterker te maken. Dan doe ik nog iets nuttigs.

Op 9 januari begint er een Challenge bij Crossfit. 30 dagen geen suiker eten en alleen maar gezond. Ik ga hieraan meedoen. Ik was het al een beetje gewend van Eat4result, maar daar had ik niet echt lekkere maaltijden die ik kon maken. Inspiratieloos. Hier zat ik in de appgroep en de lekkerste gerechten, muffins, taarten, cake, maaltijden komen voorbij. Allemaal suikervrij dan. Ik besluit ze allemaal uit te gaan proberen. Ik begin er lol in te krijgen en vind het niet erg om 2 maaltijden per dag te bereiden. De kinderen en Bjorn vinden het namelijk maar niks en eten dan ook absoluut niet met mij mee. Bjorn probeert het nog een tijdje, maar daar kan ik geen boodschappen aan halen. In plaats van minder koolhydraten te eten eet hij er alleen maar meer. Gelukkig stopt hij er al snel mee. Ik had het idee dat hij wel 3000 calorieën per dag at.

Ik heb nu 2 keer een poging gedaan om te kijken of ik nog kon hardlopen. Ook om te kijken wat de reactie na het lopen gaf. Ik moet het voorlopig nog bij wandelen en bakken houden, want lopen op zich gaat wel, maar na het lopen is de stijfheid en pijn goed voelbaar. De hernia moet zichzelf eerst herstellen en pijnvrij worden, voordat ik weer aan hardlopen kan gaan denken. Bij deze wil ik de Avajanen en het bestuur nog bedanken voor de kaart. En voor de getoonde interesse in mij via App, op de koffie, messenger. Dit doet me goed. Ik kom gauw weer een bakkie doen.

Groeten Katja Demkes

Wandelen in een winters landschap met Loes